ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนเลยครับ ไม่ค่อยถนัดการเขียนรีวิวเท่าไร ผิดพลาดประการใด อภัยด้วยนะครับ
ผมและเพื่อนๆนักศึกษาปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในนครปฐม ได้นำเงินที่ได้เก็บกันประจำสัปดาห์ หรือเรียกง่ายๆว่า "เงินห้อง"
ซึ่งตอนนี้พวกเราจบการศึกษาแล้ว แต่เงินยังเหลืออยู่พอสมควร จึงได้หารือกันและตกลงกันว่าจะนำเงินทั้งหมดไปบริจาคเป็นสิ่งของ อาหาร ขนม ให้กับเด็กน้อย ที่อยู่ห่างไกล พวกเราจึงเลือกสถานที่เป็น โรงเรียนปอสามต้น (ปัจจุบันชื่อร.ร.เพียงหลวง 3) ต.ปิล็อก อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
*ข้อมูลทางกายภาพปอสามต้น คือ ไม่มีไฟฟ้าใช้ (ใช้แผงโซล่าเซล) ไม่มีน้ำประปา(แต่มีลำธารไหลผ่าน) ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือจากทุกค่าย
มีวัดเล็กๆ 1วัด มีพระจำวัด 3 รูป
**ข้อมูลของโรงเรียนนี้ คือเปิดการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้น ป.1-ป.6 มีครูผู้สอนอยู่ 4 คน ไม่มีผอ. มีแต่รักษาการแทน
และมีนักเรียนอยู่ประมาณ 85 คน
เราจึงเริ่มเดินทางกัน โดยนัดเจอกันที่ท่าลงแพ เพื่อลงแพไปที่นั่น (ใครดูหนังเรื่อง คิดถึงวิทยา โมเม้นจะคล้ายๆแบบนั้น)
ออกเดินทาง
ทัศนียภาพ
หลังจากล่องแพกันมา ประมาณ 2 ชั่วโมงนิดๆ เราก็มาถึงทางขึ้นไปโรงเรียน
และนี่ก็คือยานพาหนะที่จะพาเราขึ้นไปโรงเรียน และความสนุกก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ที่ผมบอกว่าสนุก คือเส้นทางเป็นทางดินลูกรัง ที่ฝนตกและเป็นโคลน รวมถึงเป็นทางขึ้นเขา
และพวกเราทั้งหมด 15 คนรวมถึงสิ่งของที่จะนำไปบริจาคก็ถูกบรรทุกด้วยรถอีแต๋นคันนี้เพียงคันเดียวและรอบเดียว
หากนึกภาพไม่ออก ก็อารมณ์คล้ายๆกับเล่นไวกิ้ง โยกไปโยกมา ลุ้นว่าจะตกรถไหม หรือรถจะคว่ำไหม คอยหลบหลีกกิ่งไม้ข้างทางอีก
เรียกเสียงหัวเราะจนลืมความตื่นเต้นไปชั่วขณะ บอกเลยว่าลงจากรถแล้วขาสั่นกันทุกคน
แต่คนขับ ซึ่งเป็นคุณครูที่โรงเรียน ค่อนข้างชำนาญทางมาก พวกเราจึงเดินทางมาถึงโรงเรียนได้ในที่สุด
บรรยากาศโรงเรียนและเด็กๆ
บรรยากาศเป็นไปอย่างเรียบง่ายและเป็นกันเอง เด็กๆน่ารักมากๆ
ผมมีโอกาสอ่านสมุดเยี่ยม ก็พบว่าจะมีคนมาทำกิจกรรมแบบกลุ่มผมทำนั้นไม่มาก อาจจะเป็นเพราะเป็นพื้นที่ที่เข้าถึงยาก
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของน้องๆ ทำให้กลุ่มผมนั้นมีความสุข สนุกและ ประทับใจ มันเป็นความสุขที่เราได้มีโอกาสแบ่งปันให้กับน้องๆ
จากนั้นเราเดินเท้าต่อไปยังวัด ซึ่งมีระยะทางห่างจากโรงเรียนประมาณ 1.5 กิโลเมตร เดินขึ้นเขาไปตามทาง
ซึ่งเราได้ไกด์นำทางเป็นน้องๆนั่นล่ะครับ นำทางพวกเราไปยังวัด เพื่อนำเครื่องสังฆทาน ที่พวกเราได้ซื้อของเตรียมสังฆทานด้วยตัวเอง
ไม่ได้ซื้อสำเร็จมา เพียงแค่ให้ร้านจัดกระป๋องให้อย่างเดียว นำไปถวายให้กับพระภิกษุ
บรรยากาศวัด(ที่ดูไม่เหมือนวัด)เพราะจะคล้ายๆกับสำนักสงฆ์มากกว่า แต่ด้วยพื้นที่ที่อยู่บนไหล่เขา จึงค่อนข้างสงบมากๆ อยู่ท่ามกลางป่าไม้ และภูเขา
เป็นวัดที่แมวเยอะมากๆ ยังมีนอกเหนือจากในรูปอีกหลายตัวเลยครับ
ระหว่างทางเดินไปวัดครับ ชาวบ้านแถวนั้นเลี้ยงลิงกันหลายบ้านเลยครับ
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ เราก็ออกเดินทางด้วยแพ ต่อไปยัง พระธาตุโบอ่อง ซึ่งใช้เวลาเดินทางจาก บ้านปอสามต้น ไปอีกบ้านโบอ่องอีกประมาณ 45 นาที
แน่นอนครับ ลงจากแพก็ต่อด้วยการเดินเท้าเข้าหมู่บ้าน ดินลูกรังตลอดเส้นทาง ไปอีกประมาณ 2 กิโลเมตร
และเช่นเคยเราก็นำสังฆทานไปถวายที่วัดพระธาตุโบอ่อง แมวเหมียวก็เยอะอีกเช่นกัน
ทางเข้าพระธาตุครับ แต่ไม่ได้เข้าไปด้านใน เนื่องจากฟ้าใกล้มืดแล้ว ซึ่งต้องใช้เวลาในการเดินทางกลับไปยังที่พักอีก2-3 ชั่วโมง
จึงไม่ได้มีโอกาสเข้าไปชมด้านในครับ ขออภัยด้วย
***ข้อมูลวัดพระธาตุโบอ่อง คือ เป็นเจดีย์ลักษณะทรงมอญ ฐานกว้าง 3x3 เมตร สูง 6 เมตร
ตามตำนานเล่าว่าเคยมีผู้หญิงเดินข้ามสะพานไปและทำให้น้ำในบึงแห้ง เป็นความเชื่อสืบต่อกันมา จึงออกกฏห้ามไม่ให้ผู้หญิงเดินข้ามผ่านสะพานนี้ไปได้
ปล.ขออภัยภาพเบลอไปนิด แสงเริ่มน้อย
จากนั้นพวกเราจึงเริ่มเดินทางกลับ ผมก็เลยเก็บภาพบรรยากาศ วิวทิวทัศน์ ของที่นี่มาให้ชมบ้างเล็กน้อยครับ
ลงรูปเยอะเดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อครับ
สุดท้ายเราก็กลับไปถึงตัวอำเภอทองผาภูมิกันมืดค่ำ
ท้ายที่สุด ขอบคุณทุกท่านที่อ่านกระทู้นี้มาจนถึงบรรทัดนี้
สิ่งที่ผมอยากจะบอกคือ อยากให้กระทู้นี้ได้ส่งต่อไปยังผู้ที่ชอบในกิจกรรมแนวๆ CSR หรือกิจกรรมที่ช่วยเหลือสังคม
ถ้าหากมีโอกาส อยากให้ผู้ที่มีโอกาสเข้าไปหาน้องๆที่โรงเรียนเยอะๆครับ เพื่อโรงเรียนจะได้มีการพัฒนา เพื่อความรู้ และโอกาสของน้องๆที่ได้จะรับรู้เหมือนกับโรงเรียนในเมืองบ้าง
พวกเราเองก็เป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆเท่านั้น เนื่องจากเราไม่ได้หารับบริจาคเงิน เป็นเงินส่วนกลางที่มาจากการเก็บสะสม ซึ่งก็ไม่ได้มากมายอะไรครับ
พวกเราก็ทำได้ตามกำลังที่มีครับ
ปล.กระทู้นี้ผิดพลาดประการใด รูปภาพอาจไม่สวยมากเท่าไร ก็ขออภัยด้วยนะครับ ผมแค่อยากถ่ายทอดเรื่องราวดีๆ กิจกรรมดีๆที่ผมและเพื่อนๆไปทำกันมา
รวมไปถึงการเปิดให้ใครหลายๆคนที่ไม่รู้จักหมู่บ้านนี้ ได้มีโอกาสรู้จักมากขึ้น และเข้าไปพบ เพื่อความเจริญจะได้เข้าไปสู่หมู่บ้านได้ไม่มากก็น้อยครับ หรือไปเที่ยวพักผ่อน กางเต้นท์ รับลมหนาว ที่นี่ก็น่าสนใจดีไม่น้อยนะครับ
ขอบคุณครับ
ขออภัยอีกนิดครับ ปักแผนที่ไม่ตรง ต้องไปทางขวาอีกนิดนึง ตรงที่มีรอยเส้นถนนครับ
[SR] หอบของล่องแพไปหาเด็กๆ ที่ปอสามต้น ปิล็อก
ผมและเพื่อนๆนักศึกษาปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในนครปฐม ได้นำเงินที่ได้เก็บกันประจำสัปดาห์ หรือเรียกง่ายๆว่า "เงินห้อง"
ซึ่งตอนนี้พวกเราจบการศึกษาแล้ว แต่เงินยังเหลืออยู่พอสมควร จึงได้หารือกันและตกลงกันว่าจะนำเงินทั้งหมดไปบริจาคเป็นสิ่งของ อาหาร ขนม ให้กับเด็กน้อย ที่อยู่ห่างไกล พวกเราจึงเลือกสถานที่เป็น โรงเรียนปอสามต้น (ปัจจุบันชื่อร.ร.เพียงหลวง 3) ต.ปิล็อก อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
*ข้อมูลทางกายภาพปอสามต้น คือ ไม่มีไฟฟ้าใช้ (ใช้แผงโซล่าเซล) ไม่มีน้ำประปา(แต่มีลำธารไหลผ่าน) ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือจากทุกค่าย
มีวัดเล็กๆ 1วัด มีพระจำวัด 3 รูป
**ข้อมูลของโรงเรียนนี้ คือเปิดการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้น ป.1-ป.6 มีครูผู้สอนอยู่ 4 คน ไม่มีผอ. มีแต่รักษาการแทน
และมีนักเรียนอยู่ประมาณ 85 คน
เราจึงเริ่มเดินทางกัน โดยนัดเจอกันที่ท่าลงแพ เพื่อลงแพไปที่นั่น (ใครดูหนังเรื่อง คิดถึงวิทยา โมเม้นจะคล้ายๆแบบนั้น)
ออกเดินทาง
ทัศนียภาพ
หลังจากล่องแพกันมา ประมาณ 2 ชั่วโมงนิดๆ เราก็มาถึงทางขึ้นไปโรงเรียน
และนี่ก็คือยานพาหนะที่จะพาเราขึ้นไปโรงเรียน และความสนุกก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ที่ผมบอกว่าสนุก คือเส้นทางเป็นทางดินลูกรัง ที่ฝนตกและเป็นโคลน รวมถึงเป็นทางขึ้นเขา
และพวกเราทั้งหมด 15 คนรวมถึงสิ่งของที่จะนำไปบริจาคก็ถูกบรรทุกด้วยรถอีแต๋นคันนี้เพียงคันเดียวและรอบเดียว
หากนึกภาพไม่ออก ก็อารมณ์คล้ายๆกับเล่นไวกิ้ง โยกไปโยกมา ลุ้นว่าจะตกรถไหม หรือรถจะคว่ำไหม คอยหลบหลีกกิ่งไม้ข้างทางอีก
เรียกเสียงหัวเราะจนลืมความตื่นเต้นไปชั่วขณะ บอกเลยว่าลงจากรถแล้วขาสั่นกันทุกคน
แต่คนขับ ซึ่งเป็นคุณครูที่โรงเรียน ค่อนข้างชำนาญทางมาก พวกเราจึงเดินทางมาถึงโรงเรียนได้ในที่สุด
บรรยากาศโรงเรียนและเด็กๆ
บรรยากาศเป็นไปอย่างเรียบง่ายและเป็นกันเอง เด็กๆน่ารักมากๆ
ผมมีโอกาสอ่านสมุดเยี่ยม ก็พบว่าจะมีคนมาทำกิจกรรมแบบกลุ่มผมทำนั้นไม่มาก อาจจะเป็นเพราะเป็นพื้นที่ที่เข้าถึงยาก
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของน้องๆ ทำให้กลุ่มผมนั้นมีความสุข สนุกและ ประทับใจ มันเป็นความสุขที่เราได้มีโอกาสแบ่งปันให้กับน้องๆ
จากนั้นเราเดินเท้าต่อไปยังวัด ซึ่งมีระยะทางห่างจากโรงเรียนประมาณ 1.5 กิโลเมตร เดินขึ้นเขาไปตามทาง
ซึ่งเราได้ไกด์นำทางเป็นน้องๆนั่นล่ะครับ นำทางพวกเราไปยังวัด เพื่อนำเครื่องสังฆทาน ที่พวกเราได้ซื้อของเตรียมสังฆทานด้วยตัวเอง
ไม่ได้ซื้อสำเร็จมา เพียงแค่ให้ร้านจัดกระป๋องให้อย่างเดียว นำไปถวายให้กับพระภิกษุ
บรรยากาศวัด(ที่ดูไม่เหมือนวัด)เพราะจะคล้ายๆกับสำนักสงฆ์มากกว่า แต่ด้วยพื้นที่ที่อยู่บนไหล่เขา จึงค่อนข้างสงบมากๆ อยู่ท่ามกลางป่าไม้ และภูเขา
เป็นวัดที่แมวเยอะมากๆ ยังมีนอกเหนือจากในรูปอีกหลายตัวเลยครับ
ระหว่างทางเดินไปวัดครับ ชาวบ้านแถวนั้นเลี้ยงลิงกันหลายบ้านเลยครับ
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ เราก็ออกเดินทางด้วยแพ ต่อไปยัง พระธาตุโบอ่อง ซึ่งใช้เวลาเดินทางจาก บ้านปอสามต้น ไปอีกบ้านโบอ่องอีกประมาณ 45 นาที
แน่นอนครับ ลงจากแพก็ต่อด้วยการเดินเท้าเข้าหมู่บ้าน ดินลูกรังตลอดเส้นทาง ไปอีกประมาณ 2 กิโลเมตร
และเช่นเคยเราก็นำสังฆทานไปถวายที่วัดพระธาตุโบอ่อง แมวเหมียวก็เยอะอีกเช่นกัน
ทางเข้าพระธาตุครับ แต่ไม่ได้เข้าไปด้านใน เนื่องจากฟ้าใกล้มืดแล้ว ซึ่งต้องใช้เวลาในการเดินทางกลับไปยังที่พักอีก2-3 ชั่วโมง
จึงไม่ได้มีโอกาสเข้าไปชมด้านในครับ ขออภัยด้วย
***ข้อมูลวัดพระธาตุโบอ่อง คือ เป็นเจดีย์ลักษณะทรงมอญ ฐานกว้าง 3x3 เมตร สูง 6 เมตร
ตามตำนานเล่าว่าเคยมีผู้หญิงเดินข้ามสะพานไปและทำให้น้ำในบึงแห้ง เป็นความเชื่อสืบต่อกันมา จึงออกกฏห้ามไม่ให้ผู้หญิงเดินข้ามผ่านสะพานนี้ไปได้
ปล.ขออภัยภาพเบลอไปนิด แสงเริ่มน้อย
จากนั้นพวกเราจึงเริ่มเดินทางกลับ ผมก็เลยเก็บภาพบรรยากาศ วิวทิวทัศน์ ของที่นี่มาให้ชมบ้างเล็กน้อยครับ
ลงรูปเยอะเดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อครับ
สุดท้ายเราก็กลับไปถึงตัวอำเภอทองผาภูมิกันมืดค่ำ
ท้ายที่สุด ขอบคุณทุกท่านที่อ่านกระทู้นี้มาจนถึงบรรทัดนี้
สิ่งที่ผมอยากจะบอกคือ อยากให้กระทู้นี้ได้ส่งต่อไปยังผู้ที่ชอบในกิจกรรมแนวๆ CSR หรือกิจกรรมที่ช่วยเหลือสังคม
ถ้าหากมีโอกาส อยากให้ผู้ที่มีโอกาสเข้าไปหาน้องๆที่โรงเรียนเยอะๆครับ เพื่อโรงเรียนจะได้มีการพัฒนา เพื่อความรู้ และโอกาสของน้องๆที่ได้จะรับรู้เหมือนกับโรงเรียนในเมืองบ้าง
พวกเราเองก็เป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆเท่านั้น เนื่องจากเราไม่ได้หารับบริจาคเงิน เป็นเงินส่วนกลางที่มาจากการเก็บสะสม ซึ่งก็ไม่ได้มากมายอะไรครับ
พวกเราก็ทำได้ตามกำลังที่มีครับ
ปล.กระทู้นี้ผิดพลาดประการใด รูปภาพอาจไม่สวยมากเท่าไร ก็ขออภัยด้วยนะครับ ผมแค่อยากถ่ายทอดเรื่องราวดีๆ กิจกรรมดีๆที่ผมและเพื่อนๆไปทำกันมา
รวมไปถึงการเปิดให้ใครหลายๆคนที่ไม่รู้จักหมู่บ้านนี้ ได้มีโอกาสรู้จักมากขึ้น และเข้าไปพบ เพื่อความเจริญจะได้เข้าไปสู่หมู่บ้านได้ไม่มากก็น้อยครับ หรือไปเที่ยวพักผ่อน กางเต้นท์ รับลมหนาว ที่นี่ก็น่าสนใจดีไม่น้อยนะครับ
ขอบคุณครับ
ขออภัยอีกนิดครับ ปักแผนที่ไม่ตรง ต้องไปทางขวาอีกนิดนึง ตรงที่มีรอยเส้นถนนครับ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น